Iedereen leert op zijn eigen manier

Wanneer we mensen verder willen brengen in hun ontwikkeling, is het van belang stil te staan bij het volgende: 

Allereerst is het herkennen van nog te ontwikkelen kennis, vaardigheid of eigenschap door de persoon zelf.

Als tweede is het erkennen een belangrijke factor waarmee alles valt of staat. Is de persoon bereid om zichzelf in een spiegel aan te ( laten) kijken.. echt te kijken... ook naar wat er (nog) niet goed gaat.

Als trainer/coach heb je hiervoor een klimaat te creëren waarbij veiligheid, verbinding en vertrouwen centraal staan. De veiligheid om zich te kunnen openen, verbinding, zodat men zich niet alleen voelt en vertrouwen op een goede uitkomst.

Pas wanneer deze 3 V's aanwezig zijn is de weg vrij om te experimenteren met nieuwe kennis/vaardigheden/eigenschappen.

Maar hoe begeleid je dit als trainer/coach? Hoe kun je aansluiten bij een ieder zijn of haar 'eigen' manier van leren? Een die veelal anders is dat de manier waarop je zelf leert?

Hier is voor de trainer/coach het inzicht nodig dat ieder persoon een eigen leerstijl heeft. Pas wanneer je deze leerstijl ontdekt en goed onderscheid kunt maken met de leerstijl van jezelf, kun je een ander echt helpen in zijn of haar ontwikkeling.

Deze 'eigen' manier van leren kun je onderverdelen in 4 zogenaamde leerstijlen.

De denkers, doeners, dromers en beslissers.

Mensen die vanuit het denken starten met leren, willen graag de essentie van iets kennen. Zij willen weten wat zij gaan leren. Mensen met een denkers voorkeur willen de theorie achter iets analyseren om het te begrijpen. Zet je deze mensen meteen in actie, dan is de kans groot dat zij de hakken in het zand zetten en de s V's niet gewaarborgd zijn.

Mensen die vanuit de beslisser starten houden van checklists en korte stappenplannen, om van daaruit te kunnen gaan experimenteren met het 'nieuwe'. Zij willen graag weten hoe zij gaan leren. Wanneer je bij deze mensen aankomt met lange introducties over het waarom en het wat, dan raak je ze kwijt.

De doeners zijn aanpakkers. Je hebt de instructies nog maar net gegeven of ze springen op van hun stoel. Ze willen graag concreet ervaren. Doeners maakt je niet blij met lange uitleg en analyseren van gegevens. Zij willen weten: Wat als ik dit morgen in de praktijk tegenkom. Wat kan ik er dan mee?

Ook de mensen die vanuit de dromer starten hebben een eigen aanpak. Zij willen begrijpen waarom zij een bepaalde vaardigheid nodig is om te kunnen ontwikkelen. Wat brengt ze dit? Deze leerstijl spreek je aan vanuit hun eigen ervaring. Zij willen zich kunnen inleven. Zij stellen veelal de vraag: waarom?

Laat je deze mensen meteen experimenteren met iets nieuws, dan kunnen ze daar nog niet veel mee.

Ben je bewust van deze verschillen wanneer je met een nieuwe groep of persoon aan het werk gaat, en kun je iemand aanspreken vanuit zijn/haar leerstijl, dan zul je zien dat de motivatie stijgt om te willen leren. Ze kunnen immers aan de slag vanuit iets waar ze goed in zijn.

Echter vereist dit een vaardigheid van de trainer/coach om onderscheid te kunnen maken tussen eigen en een ander zijn/haar leerstijl om zoveel mogelijk aansluiting te gaan vinden bij de ander.